Czujesz, jak przyspiesza Ci tętno,
robi Ci się gorąco, zęby i żołądek powoli się zaciskają,
oddech staje się coraz szybszy,
pocą Ci się dłonie, mięśnie się napinają
- ciało daje nam te wszystkie znaki i wiemy,
że za chwilę pojawi się wybuch ZŁOŚCI.
My dorośli znamy symptomy, jakie wysyła nam ciało, ale co z dziećmi?
Nie znajdziesz czarodziejskiej różdżki, dzięki której Twoje dziecko przestanie przejawiać agresję wobec Ciebie czy innych. Jest to długi proces, przez który warto przejść, jeśli chcesz, aby Twoja relacja z dzieckiem była naprawdę cenna, prawdziwa i przyjacielska.
7 kroków do poskromienia złości:
Wysłuchaj (czasem odczekaj, jeśli dziecko tego potrzebuje).
Nazwij uczucia towarzyszące dziecku.
Okaż zrozumienie wobec jego emocji.
Zapytaj, czy ma pomysł na rozwiązanie trudnej sytuacji/zaproponuj rozwiązanie.
Wciel w życie wasze pomysły.
Oceń wraz z dzieckiem efekty.
Następnym razem spróbujcie tej samej metody.
Dzieci potrzebują wskazówek, które pokażą im, jak radzić sobie z trudnymi emocjami.
Nie pozwól, aby Twoje dziecko pamiętało Ciebie karzącego je, poprzez zamknięcie w pokoju, poprzez świst ręki nad jego głową, czy szarpanie..
Nie ma złych emocji, są tylko złe sposoby radzenia sobie z nimi, a dzieci to baczni obserwatorzy. Daj swojemu dziecku dobry przykład, pokaż, jak poradzić sobie ze złością, opisz swoje uczucia i powiedz, jak Ty sobie z nimi poradziłeś.
Poniżej znajdziesz kilka pozycji, które pomogą Tobie i Twojemu dziecku oswoić złość, znaleźć podpowiedzi, jak się zachować w trudnej sytuacji i jak rozmawiać z dzieckiem.
“ Kiedy Twoja złość krzywdzi dziecko”- Mattchew McKay, Patrick Fanning, Kim Paleg, Dana Landis.
“ ... kary fizyczne są większym czynnikiem ryzyka w występowaniu przemocy niż jakakolwiek inna przyczyna. Im więcej kar fizycznych, tym większe niebezpieczeństwo eskalacji przemocy, ponieważ bite dzieci nie rozwijają w sobie wewnętrznego głosu sumienia. Prowadzi to u nich do agresywnych zachowań. Jeśli rodzice opierają swoje działania wychowawcze na karach fizycznych, z biegiem czasu muszą stosować ich coraz więcej”.
“ Agresja - nowe tabu?”
- Jesper Juul.
“... Nie podoba mi się,
kiedy mnie bijesz,
i chciałabym żebyś przestał.
Chciałabym jednak także wiedzieć,
co cię tak rozwścieczyło...”
“ Uwaga! Złość”
- Ewa Tyralik - Kulpa.
“ Kodeks złości
...Na pojawienie się impulsu złości
nie mamy wpływu.
Na to co z nim zrobimy- tak!
Wyrażania złości można
się nauczyć i jest to proces,
a nie jednorazowa akcja...”
Dialog zamiast kar”- Zofia Aleksandra- Żuczkowska.
“ To czego przede wszystkim potrzebują dzieci i czego nie możemy im odmówić, to kontakt- także wtedy, kiedy są smutne i sfrustrowane- poczucie bezpieczeństwa, ciepło, przestrzeń do rozwoju i badania świata, uznanie dla ich wartości, zaufanie do ich kompetencji i wsparcie w zaspokajaniu potrzeb. “
“ ”Nie” z miłości” - Jesper Juul.
“ Dziecka nie da się rozpieścić dawaniem mu za dużo tego, czego naprawdę potrzebuje. Rozpieszczone dzieci to te, które nie potrafią zaakceptować słowa NIE. Liczą, że ich życzenia będą natychmiast spełniane- i zachowują się roszczeniowo. Jednak tak rozwijają się tylko te dzieci, które dostają za dużo tego, co niepotrzebne... “
Pamiętaj - nie jesteś i nie będziesz partnerem swojego dziecka, jesteś PRZEWODNIKIEM.
Nie pozwalaj dziecku podejmować trudnych decyzji, to Twoja rola Droga Mamo i Drogi Tato. Na dziecku nie powinna ciążyć taka odpowiedzialność. To my musimy się mierzyć z emocjami dziecka na nasze “NIE”, jakimi są płacz, złość czy gniew. I chociaż często jest nam trudno, pamiętaj, że dziecko uczy się poprzez obserwację swoich najbliższych.
Sytuacje, którym towarzyszą emocje, są najmocniej zapamiętywane przez dziecko.
Autor: Anna Maćkowiak